De drie grote rockopera’s/musicals van eind jaren zestig leerde ik pas een aantal jaren later kennen.
Jesus Christ Superstar was een grote hit, maar in onze protestantse kringen nogal omstreden. Geloofsgenoten kwamen in hun opvattingen tegenover elkaar te staan. Mijn moeder kocht de originele Broadway versie op dubbel lp. Ian Gillan van Deep Purple zingt de partij van Jezus. Het nummer Gethsemane kan me nu nog ontroeren. Het zou niet misstaan in de Top2000. Gillan heeft nooit op de planken gestaan in deze rol. Als gezin hebben we de film gezien toen deze in Nederland uitkwam, met Ted Neeley als Jezus. De teksten kende ik uit mijn hoofd en regelmatig speelden wij scènes in de huiskamer na. Pilate’s Dream was mijn favoriet. Later kocht ik de filmversie op lp.
De twee andere grote rockopera’s uit die tijd zijn Tommy van The Who en Hair. Tommy hebben wij eind jaren negentig live gezien in Londen, met Kim Wilde. Verder weet ik er niet meer zoveel van.
Hair paste uitstekend in de flowerpower periode van de jaren zestig en zeventig. Ik had net zo goed het nummer Aquarius/Let The Sunshine In kunnen kiezen, maar één regel uit Hair verbindt deze plaat met Jesus Christ Superstar:
‘My hair like Jesus wore it. Hallelujah, I adore it.’
De drie dubbelalbums heb ik uiteraard nog en zitten in mijn inmiddels beroemde kist.
Ik was in die tijd ook helemaal in de ban van Godspell. Mede door mijn ervaringen met The Chancellors, een koor uit Toronto. 'Day-by-day' staat heel hoog op mijn lijstje.
BeantwoordenVerwijderenGodspell, samen met de rock-opera's die jij net noemde: Hair, Jesus Christ Superstar en Tommy.
Thanks for the memories!
Heerlijke herinneringen.
BeantwoordenVerwijderenFijn deze 3 in 1 herinnering. Ik kon niet kiezen voor mijn lijstje, maar zo is het prima.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel!
al die heerlijke muziek! hoe komen jullie eigenlijk aan die lijst of waar kan ik die vinden?
BeantwoordenVerwijderen