Over mij

Mijn foto
Groningen, Netherlands
Ik ben John Koster. Geboren in 1960 in Canada. In 1965 naar Nederland verhuisd. Getrouwd, 3 kinderen (zoon 1997, 2 dochters 2003). Eind 2009 begonnen met schrijven. Alle bijdragen op deze weblog zijn door mij, onder eigen naam of Papagoose, geschreven, tenzij uitdrukkelijk door mij anders vermeld. Mijn profielfoto is een afbeelding van een grote Canadese gans en is gemaakt door Andreas Trepte www.photo-natur.de bron: Wikipedia.

donderdag 29 april 2010

Even lekker kangoeroeën


Tussen de middag, zo rond half één, fiets ik weer naar het ziekenhuis. Even lekker kangoeroeën met mijn dochters. Het is mooi weer. Heerlijk om de vermeende drukte op het werk achter me te laten voor een half uurtje. Mensen met computerproblemen moeten maar wachten of iets anders gaan doen. Net als ik.

Ik loop door de lange gang naar de kinderafdeling. Het bekende geluid van zoemende apparatuur en piepende monitoren komt me al tegemoet. Ik gluur door de ramen naar binnen en zoek het wiegje van Lot en de couveuse van Hanne. Ik zie dat Rob en Petra dienst hebben en druk in de weer zijn. Bij de wastafel boen ik mijn handen en onderarmen met zeep en daarna met alcohol. Ik loop de zaal op, met links de couveuses en rechts de wiegjes. De moeder van het meisje van 950 gram is er ook.

Hanne is eerst aan de beurt. Sinds twee dagen mag ze nu af en toe voor een kwartiertje uit de couveuse. Ik ben al redelijk bedreven in het loskoppelen van alle draadjes. Het gaat goed met Hanne, na een slechte start. Wat een vechtertje. Ze is al een stuk minder grijs en grauw. Ik kan niet wachten om haar op mijn ontblote bovenlijf te voelen.

Voorzichtig til ik haar uit de couveuse. De spieren in haar armpjes en beentjes voelen gespannen. Dit zal voor haar ook een angstig moment zijn. Ik heb mijn T-shirt al uitgedaan en ga lekker onderuit gezakt in de tuinstoel zitten. Op haar buik leg ik Hanne op mijn borst. Alle spanning voel ik uit haar lichaampje wegstromen. Een zucht. Ik sluit mijn ogen en droom weg.

Een kwartier later doe ik hetzelfde met Lot. Zij is al vijf dagen uit de couveuse. Een sterke meid. Ook zij geeft zich volledig over. Allebei nog een schone luier geven, even knuffelen, kletsen met Rob en Petra en dan moet ik weer gaan. Vanavond om half acht gaan Johanna en ik ze samen in bad doen.

Vol blijdschap fiets ik weer naar het werk. Ik loop door de gang naar mijn bureau. In de mail zie ik dat een aantal mensen problemen heeft een server te bereiken. Ik zucht. Nogal belangrijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten