Over mij

Mijn foto
Groningen, Netherlands
Ik ben John Koster. Geboren in 1960 in Canada. In 1965 naar Nederland verhuisd. Getrouwd, 3 kinderen (zoon 1997, 2 dochters 2003). Eind 2009 begonnen met schrijven. Alle bijdragen op deze weblog zijn door mij, onder eigen naam of Papagoose, geschreven, tenzij uitdrukkelijk door mij anders vermeld. Mijn profielfoto is een afbeelding van een grote Canadese gans en is gemaakt door Andreas Trepte www.photo-natur.de bron: Wikipedia.

dinsdag 18 december 2012

Over onderwijzen; 39 Another Brick in the Wall

Klik op het plaatje om te luisteren naar Another Brick in the Wall, nr 39 in de Top2000 van 2012

Moeilijk te zeggen in hoeverre de muziek van Pink Floyd in de jaren zeventig mijn schoolprestaties heeft beïnvloed. Feit is dat ik over de laatste twee klassen van het gymnasium langer heb gedaan dan over de eerste vier. Mijn diploma heb ik zelfs uiteindelijk na een jaar avondschool moeten halen.

All in All was ik zat van het schoolse systeem en had ik veel andere interesses.
All in All was die 1.9 op het schoolonderzoek Natuurkunde in klas 6 de eerste steen in de muur.
All in All heb ik nog behoorlijk wat opgestoken.  
All in All ben ik toch redelijk goed terecht gekomen, wat dat ook moge zijn.
All in All heb ik achteraf geen spijt.

vrijdag 14 december 2012

Over rede en hartstocht; 1311 The Head and the Heart

Klik op het plaatje om te luisteren naar The Head and the Heart, nr 1311 in de Top2000 van 2012

niet meer praten
laten we slapen
de regen slaat
tegen de ramen
Ik ben moe, hondsmoe
moe van de reis hiernaartoe
waarin we samen
naar een uitweg hebben gezocht
voor de eeuwige spagaat
tussen rede en hartstocht

ze slaapt nu, verstild in de nacht
zij was het die in mijn duister hart
enig licht bracht
ik kijk naar haar gezicht
en ben verkocht
nog hoor ik de stem
van mijn verstand als ik zeg
deze dromen jaag ik weg
de eeuwige spagaat
tussen rede en hartstocht

de dag ontwaakt
maar de slaap kan ik niet vatten
mijn hoofd tolt
ik weet welke weg te kiezen
alles is gezegd en geschreven
de tijd zal leren
dat zij altijd bij mij zal horen
we kunnen niet samen
maar ook niet zonder elkaar leven
ik wil haar niet verliezen

hoor mijn bede
in de eeuwige spagaat
is het niet de rede
maar de hartstocht
waar het uiteindelijk om gaat



Vrij naar The Head and the Heart van Chris De Burgh:

Let us talk no more, let us go to sleep,
Let the rain fall on the window pane,
And fill the castle keep,
I am weary now, weary to my bones,
Weary from the travelling,
And the endless country roads,
That brought us here tonight, for this weekend,
And a chance to work it out,
For we cannot live together, and we cannot live apart,
It's the classical dilemma between the head and the heart;

She is sleeping now, softly in the night,
And in my heart of darkness she has been the only light,
I am lost in love, looking at her face,
And still I hear the voice of reason,
Telling me to chase these dreams away,
Oh here we go again, we're divided from the start,
For we cannot live together, and we cannot live apart,
It's the classical dilemma between the head and the heart,
The head and the heart;

Now the dawn begins, and still I cannot sleep,
My head is spinning round but now the way is clear to me,
There is nothing left, nothing left to show,
The jury and the judge will see, it's time to let her go,
Now hear the heart,
I believe that time will show,
She will always be a part of my world,
I don't want to see her go,
So I plead my case to hear the heart,
And stay...

It's time to let her go - I don't want to let her go...
It's time to let her go - I don't want to let her go...
It's time to let her go - I don't want to let her go...
It's time to let her go...

And in this classical dilemma,
I find for - the heart.

Over vrijheid; 2000+ Find the Cost of Freedom

Klik op het plaatje om te luisteren naar Find the Cost of Freedom, helaas niet in de Top2000 van 2012

Als ik het woord vrijheid hoor, moet ik altijd denken aan de strijd die de oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika hebben moeten leveren om zich een plekje op deze aarde toe te eigenen. Over de misdaden die gepleegd zijn hoef ik niet verder uit te weiden. Die kennen we allemaal in meer of mindere mate.

Keer op keer werden gesloten verdragen geschonden en de stammen teruggedrongen. Na onze vakantie in Canada in 1999 schreef ik een gedicht over de mensen in Wikwemikong, een plaats op Manitoulin Island in Lake Huron. Ik moet ook denken aan Wounded Knee, aan de Inuït in het noorden van Canada en de oorspronkelijke bevolking van Australië en Nieuw-Zeeland.

Vrijheid wordt duur betaald.
In de film The Last of the Mohicans zijn de woorden van Chingachgook aan het einde aangrijpend en hebben profetische waarde.

In de Top2000 kon ik niet een nummer vinden wat ik hier het beste bij vind passen. Ik moest denken aan Wounded Knee van Redbone, maar heb uiteindelijk gekozen voor het prachtige nummer van Crosby, Stills, Nash & Young, geschreven door Stephen Stills, Find the Cost of Freedom. Als je op het plaatje hierboven klikt, dan kun je luisteren naar een originele versie. Klik je hier dan krijg je een prachtige live uitvoering tijdens een concert van David Gilmour (Pink Floyd), met Crosby en Nash.

Find the cost of freedom, buried in the ground
Mother earth will swallow you, lay your body down

woensdag 12 december 2012

Over misdaad en straf; 977 Moon Over Bourbon Street

Klik op het plaatje om te luisteren naar Moon Over Bourbon Street, nr 977 in de Top2000 van 2012

In het holst van de nacht
schijnt de volle maan
boven de Prinsengracht.
Een innerlijke drang zet me aan
te achtervolgen
de mensen, het helder licht.
Ik bid elke dag om kracht,
opdat ik niet in onmacht zwicht
voor de misdaad die ik zal begaan.

Vele jaren geleden kwam
ik in de valstrik van dit leven.
Van een onschuldig lam
werd ik tot wie ik nu ben.
De rand van mijn hoed verhult
het oog van een beest.
Aan mijn gezicht kleeft bloed,
een verziekte geest.
Mijn handen was ik in onschuld.

Zij loopt dagelijks door
de straten van Amsterdam.
Zij is van goede komaf,
is jong en naïef.
Ik stond vaak onder haar raam
en moest mijn lusten bedwingen.
Het is mijn straf
lief te hebben wat ik verwoest.
Te verwoesten wat ik bemin.

Zolang de maan schijnt
boven de Prinsengracht
zie je mijn schaduw niet.
Gaan mijn voetstappen zacht.


Vrij naar Moon Over Bourbon Street van Sting:

There's a moon over Bourbon Street tonight
I see faces as they pass beneat
h the pale lamplight
I've no choice but to follow that call
The bright lights, the people, and the moon and all
I pray everyday to be strong
For I know what I do must be wrong
Oh you'll never see my shade or hear the sound of my feet
While there's a moon over Bourbon Street

It was many years ago that I became what I am
I was trapped in this life like an innocent lamb
Now I can never show my face at noon
And you'll only see me walking by the light of the moon
The brim of my hat hides the eye of a beast
I've the face of a sinner but the hands of a priest
Oh you'll never see my shade or hear the sound of my feet
While there's a moon over Bourbon Street

She walks everyday through the streets of New Orleans
She's innocent and young from a family of means
I have stood many times outside her window at night
To struggle with my instinct in the pale moon light
How could I be this way when I pray to God above
I must love what I destroy and destroy the thing I love
Oh you'll never see my shade or hear the sound of my feet
While there's a moon over Bourbon Street



dinsdag 11 december 2012

Over kopen en verkopen; 211 Money

Klik op het plaatje om naar Money te luisteren, nr 211 in de Top2000 van 2012

In de Top2000 zijn veel nummers te vinden die gaan over kopen, verkopen en geld.
Janis Joplin: Why don’t you buy me a Mercedes Benz.
The Police: Roxanne, you don’t have to sell your body to the night.
Dire Straits: The money for nothing and the chicks for free.
ABBA: Money Money Money.
House for sale, Can’t buy me love.

Maar het nummer waar ik persoonlijk het meest bij voel is Money van Pink Floyd. Niet in de laatste plaats omdat het staat op het legendarische album Dark Side of the Moon. Op dit album werd veel geëxperimenteerd met geluiden en effecten, de teksten zijn scherp.

Een aantal jaren geleden ben ik in het Gelredome in Arnhem naar een concert van Roger Waters geweest. Dit was voor het eerst dat ik een concert van (één van de leden van) Pink Floyd heb meegemaakt. Het stadion was goed gevuld met voornamelijk mannen van een zekere leeftijd. Leuk om te zien dat veel van deze mannen hun tienerzonen hadden meegenomen. Gesteund door de nodige technische hulpmiddelen, maakte Roger er een mooi schouwspel van. Hij is die zekere leeftijd al ruim gepasseerd.

Onbegrijpelijk eigenlijk dat ik vroeger nooit naar een concert ben geweest. Waarschijnlijk had ik er geen geld voor.


vrijdag 7 december 2012

Over de arbeid; 866 The Worker

Klik op het plaatje om naar The Worker te luisteren; nr 866 in de Top2000 van 2012

De harde werker
Elke ochtend om zeven uur
Gaat die pestwekker
Het leven is een sleur
De man baalt als een stekker
Hij heeft een rothumeur

Geeft zijn vrouw verplicht een zoen
En haast zich naar de trein
Hij wil het dolgraag anders doen
Zou dat dan niet vreemd zijn?
Een verspilling van zijn tijd

Hij staart gelaten uit het raam
Tweede klas en tweederangs
Droomt van auto’s en een rijbewijs
Maar men geeft hem geen kans
Beëindigt getergd zijn reis


Vrij naar The Worker van Fischer Z:

The Worker
The hated journey on the train
Always been the same
Looking out windows
Second class and second best
What a waste of time

Sleep for five stops in a row
Prepare yourself to go
Waterloo station
Bought a '69 Capri, failed the M.O.T.
What a waste of time

The worker, the worker
The worker, the worker

Always kiss the wife goodbye
Often wonder why
At seven in the morning
Think it's time for a change
Wouldn't that be strange?
What a waste of time

The worker, the worker
The worker, the worker


donderdag 6 december 2012

Over eten en drinken; 583 Whiskey in the Jar

Klik op het plaatje om Whiskey in the Jar te luisteren, nr 583 in de Top2000 van 2012

Op zijn tijd drink ik graag een glaasje whiskey of whisky. Het liefst een zachte Ierse whiskey of een single malt Schotse whisky, of dat nu een Speyside is of een Islay, dat hangt van mijn stemming af op dat moment.

De oplettende lezer is nu al iets opgevallen. Whiskey of whisky? Iets wat ik al wist, maar voor de zekerheid gegoogled (?) heb: over het algemeen wordt voor de Schotse variant “whisky” geschreven en voor de Ierse en Amerikaanse soorten “whiskey”.

Dit wetende vind ik het vreemd dat de Ierse band Thin Lizzy op de meeste afbeeldingen die ik kon vinden “whisky” schrijft. In de lijst van de Top2000 staat wel “whiskey”.

Ach ja, het zal niet zo belangrijk zijn, als het maar smaakt. En let op: single malt Schotse whisky drink je zonder ijs. De enige toevoeging die is toegestaan is een drupje water. Whiskey on the rocks is iets voor Amerikanen.

Ten slotte, de herkomst van het woord whisk(e)y is het Keltische “uisge beatha” en betekent levenswater of heilig water.

woensdag 5 december 2012

Over geven; 719 Give a Little Bit

Klik op het plaatje om "Give a Little Bit" te luisteren, nr 719 in de Top2000 van 2012

geef mij
een klein beetje
een heel klein beetje
van je tijd

geef mij
een klein beetje
een heel klein beetje
van je liefde

ik zal je geven
een klein beetje
een heel klein beetje
van mijn leven

zie de ogen
van de man
zijn ogen geven
een klein beetje
een heel klein beetje
zijn eenzaamheid prijs

neem zijn hand
geef een klein beetje
geef een heel klein beetje
van jezelf
op reis
naar zijn vaderland


Vrij naar "Give a Little Bit" van Supertramp



dinsdag 4 december 2012

Over kinderen; 244 Sebastian

Klik op het plaatje om te luisteren naar deze live uitvoering, nr 244 in de Top2000 van 2012.


Dit stuk schreef ik eerder met de titel Ons Filosoofje. Voor mij is dit zo verbonden met het nummer Sebastian van Steve Harley & Cockney Rebel, dat ik het voor deze gelegenheid herhaal. Om dit nummer te kunnen beluisteren heb ik gekozen voor een prachtige, vrij recente, live uitvoering.

“Mama en papa, waarom heet ik Seb?”
“Wij vinden dit een mooie naam. Die hebben we je gegeven toen je werd geboren. Eigenlijk heet je Sebastiaan. En wij vonden Seb een originele afkorting.”
“Wat is origineel?”
“Dat betekent dat er niet veel van zijn.”
“Wat betekent eigenlijk Sebastiaan?”
“Sebastiaan betekent: man van Sebastia. Sebastia is een stad aan de zee. Sebastiaan is dus: man van de zee.”
“Oh. Ik hou ook van de zee. Ik vind Sebastiaan mooier dan Seb. Ik heet Sebastiaan.”
“Oké.”
“En waarom heb ik maar één naam?”
“Sebastiaan zegt genoeg, daar hoeft niet meer bij. En trouwens, je heet nog Koster.”
“Oh.”

En Seb houdt inderdaad van de zee. Toen hij één jaar oud was en wij op vakantie in Bretagne waren, gingen we vaak naar een van de mooie strandjes aan de zuidkust. Hij kon net lopen, maar we moesten hem al tegenhouden om niet zo de zee in te rennen. Zonder op of om te kijken liep hij, na al zijn kleren uitgetrokken te hebben, linea recta richting het water. Zonder enig besef van gevaar. Met slechts één doel voor ogen. Zo snel mogelijk de zee in.

Twee jaar later, Seb was drie jaar, waren we in de zomer op vakantie in Denemarken. Leuk, dachten wij. Rustig land, veel water, een dagje Legoland. Maar Seb voelde zich niet prettig. En op die leeftijd kunnen kinderen nog niet zo goed verwoorden wat er aan de hand is. Wij hadden het idee dat hij last van heimwee had. Door het licht in de tent sliep hij ’s avonds niet vóór half tien. Wij moesten echt naast zijn bedje zitten om hem uiteindelijk rustig in slaap te laten vallen. Om half zes ’s ochtends was hij dan weer klaarwakker. Elke ochtend hetzelfde verhaal. Wij werden er haast moedeloos van.

Op één zo’n ochtend ben ik maar met hem uit de tent gegaan en een eind gaan lopen. Over de camping en dan langs het bos en de velden, die in serene rust de dauw probeerden te verwerken. Fris en stil, alleen fluitende vogels, de sterren nog net aan de hemel. Seb stapte kordaat met zijn korte beentjes over de weg. Hij keek naar boven, alsof hij het universum nu al wilde begrijpen en de zin van het leven doorgronden. Hij sprak toen de binnen ons gezin nog steeds legendarische woorden:

“Ik ben Seb. Seb Sebastiaan Koster. Mens.”

maandag 3 december 2012

Over de liefde; 252 More than a feeling

Klik op het plaatje om More than a feeling te luisteren, nr 252 in de Top2000 van 2012


Na jaren samen
is de liefde meer

Meer dan
schichtige blikken
Meer dan
voorzichtig aandacht trekken
Meer dan
ongewild knikkende knieën
Meer dan
een opgejaagde prooi
Meer dan
een jager met een doel
Meer dan
een foto aan de muur

Na jaren samen
is verliefdheid mooi
en de liefde meer
Meer dan een gevoel


zaterdag 1 december 2012

De komst van het schip; 115 Mr. Blue Sky

Klik op het plaatje om Mr. Blue Sky te luisteren, nr 115 in de Top2000 van 2012

Waren de goden kosmonauten. De planeet die aarde heet. Werelden in botsing.
Erich von Däniken. Hal Lindsey. Immanuel Velikovsky.

Toen ik een jaar of 17, 18 was las ik deze boeken. Ik verslond ze. Vaak lag ik 's nachts met een zaklantaarn onder de dekens stiekem te lezen. Ik kon ze simpelweg niet aan de kant leggen. Hoe zijn de piramiden gebouwd? Wie waren verantwoordelijk voor de beelden op Paaseiland? Wie bouwden Stonehenge? Ik las vele boeken die daar een antwoord op probeerden te geven.

Het lezen van deze boeken was voor mij de aanleiding om science fiction te gaan lezen. Maar dan wel verhalen waarin de science een grotere rol speelde dan de fiction. Ik las Isaac Asimov, Arthur C. Clarke, maar ook klassiekers, zoals de boeken van John Wyndham.

Het was ook de tijd van de symfonische rock, Boston, Alan Parsons Project en Electric Light Orchestra. En de lp-hoezen waren fantastisch. Ze prikkelden mijn fantasie. Eind jaren zeventig had ik zoveel lp's dat ik met alle hoezen, al dan niet uitgeklapt, één hele muur in mijn slaapkamer kon bedekken, op het behang geplakt met buddies. De hoezen van Earth, Wind & Fire waren de mooiste.

Als in de prehistorie buitenaardse kosmonauten onze Aarde hebben bezocht, dan kan ik me voorstellen dat ze zijn gekomen in een schip. Een schip als op de hoes van Out of the Blue van ELO. Met de top2000 hit Mr. Blue Sky.