Over mij

Mijn foto
Groningen, Netherlands
Ik ben John Koster. Geboren in 1960 in Canada. In 1965 naar Nederland verhuisd. Getrouwd, 3 kinderen (zoon 1997, 2 dochters 2003). Eind 2009 begonnen met schrijven. Alle bijdragen op deze weblog zijn door mij, onder eigen naam of Papagoose, geschreven, tenzij uitdrukkelijk door mij anders vermeld. Mijn profielfoto is een afbeelding van een grote Canadese gans en is gemaakt door Andreas Trepte www.photo-natur.de bron: Wikipedia.

vrijdag 20 september 2013

Aan elk kind

Een groep mensen
gedreven door
een gezamenlijk doel:

Geef aan elk kind een kroon
Ik ben Joas
die wacht op zijn verborgen troon

Geef aan elk kind een plan
Ik ben Esther
die haar eigen volk redden kan

Geef aan elk kind een antwoord
Ik ben Gideon
die Gods stem duidelijk hoort

Geef aan elk kind het vertrouwen
Ik ben Ruth
die aan een toekomst wil bouwen

Geef aan elk kind het recht
Ik ben Daniel
die voor zijn eigenwaarde vecht

Geef aan elk kind een glimlach
Ik ben een Geschenk
dat van het leven genieten mag

Geef aan elk kind de moed
Ik ben David
die het onmogelijk geachte doet

Geef aan elk kind de vrijheid
Ik ben Mozes
die de mensen uit ballingschap leidt

Geef aan alle kinderen een droom
om op die ene dag te mogen spelen
in de verhalenboom

www.devliegendespeeldoos.nl

vrijdag 13 september 2013

De Vliegende Speeldoos

Personages.
Johanna; John; Nicht; Seb; Lot; Hanne.

Scène 1.
Vrijdagochtend aan de ontbijttafel. Er moet een boodschappenbriefje worden gemaakt voor het weekend. Iedereen is aanwezig.

Johanna: Iemand suggesties voor het eten?
Hanne: Hamburgers.
Johanna: Wat hebben we nodig?
Lot: een vliegtuig.
John: Een koffer.
Seb: Felle lampen.

Scène 2.
Zaterdagmiddag in de stad. De uitverkoop aflopen om goedkoop broeken, T-shirts en eventueel schoenen te kopen. Op de Grote Markt voor de deur van H&M.

Hanne: Mam, zullen we hier even kijken?
Johanna: Wil jij hier naar binnen?

Scène 3.
Zondagochtend half zeven op het vliegveld van Bremen. Johanna, Lot, Hanne en een nicht gaan een weekend naar Stockholm. Voor de meiden de eerste keer vliegen. Spannend. Ze zijn een beetje druk. De nicht probeert ze gerust te stellen.

Lot: Is vliegen gevaarlijk?
Nicht: Niet gevaarlijker dan rijden in een auto.
Hanne: En als we neerstorten?
Johanna: Kom ik om, dan kom ik om.

Scène 4.
Vrijdagavond op de bank voor de televisie. De Wereld Draait Door. Gasten praten over asielzoekers en discriminatie.

Hanne: Wat is ook al weer discriminatie.
Seb: Dat je andere mensen behandelt zoals je zelf niet behandeld wilt worden.
Johanna: Dat is een mooie definitie.
John: We mogen zijn zoals we zijn.

De invloed van 20 jaar De Vliegende Speeldoos op een doorsnee gezin in Nederland.

www.devliegendespeeldoos.nl

vrijdag 6 september 2013

Camelot

vier rijen huizen
in de Korrewegwijk
tussen Diephuisstraat
en Heijmanslaan

een kasteel
met binnenplein
brandgangen en schuren
ons speelterrein

de koning te rijk
in ons eigen ridderslot
ik ben Arthur
mijn vriend is Lancelot

van gele plastic buizen
elastiek en hout
een zwaard gebouwd
Excalibur

dinsdag 3 september 2013

Sentiment

niet goed snik
en sentimenteel
maak ik
net als
veertig jaar geleden
met rode prik

nu voor
mijn dochters
van drie scheppen suiker
een scheut koffiemelk
en ginger ale
een echte spoetnik

dinsdag 27 augustus 2013

Eeuwige Jachtvelden

Aan deze kant van het
Van Starkenborghkanaal
links van het fietspad
waar je geen hand
voor ogen ziet.

Over de sloot
liggen de
eeuwige jachtvelden.

Vaker wel dan niet
haal ik hier
een kletspoot.

Staande stenen zwijgen.
Ik vraag de graven.
Kan ik later aan
de rand van het water
een eigen plekje krijgen?

vrijdag 23 augustus 2013

Stil Leven

Binnen
rond het koor
kijken wij
tussen pilaren en gewelfde
gangen van Groningse
kerken door
anders en toch
hetzelfde

Buiten
wordt met trots
eerst gesloopt
en dan gebouwd
een menselijk bijennest
tegen de Vinger Gods
nagelnieuw
naast stokoud

Buiten
zijn de contrasten
schril
open bussen
vol keistudenten
maken vrolijk leven

Binnen
rond het koor
maakt Helmantel
met een dertigtal
schilderijen
ons even stil


© John Koster

woensdag 22 mei 2013

Kruimel


Je bent
de liefste van de buurt
die ’s avonds,
als baasje en vrouwtje
niet thuis zijn,
bij ons
door het gordijn
met een zielig miauwtje
de kamer in tuurt.

Je bent dood.
Een verkeerd gemikte sprong.
Neergesmakt.
Je ligt
buiten op tafel
in een witte handdoek
verpakt.
Wij missen jou
lieve poes.

maandag 15 april 2013

vrijdag 15 maart 2013

Smiley (2): Een blik op de toekomst van kamperen


Lees eerst de eerste Smiley-column.


“Pap, mogen we onze zomerjas aan? Het is best lekker weer.”

“Ja, dat is goed. Vergeet dan niet je button van je winterjas af te halen en op je zomerjas te spelden. Anders mag je straks niet naar binnen.”

“Oké.”

Voor de meivakantie hebben we zonder al te veel moeite een leuke, rustige camping kunnen vinden. Een camping toegespitst op onze wensen. Als vijftigplussers hebben we de tijd van het gekruip in een tent, het ’s nachts in de kou honderd meter naar de toilet moeten lopen en het constante lawaai van spelende kinderen om ons heen wel gehad. Onze luxe caravan is van alle gemakken voorzien. We nemen als het ware ons thuis met ons mee. Dat is een geruststellende gedachte.

Onze eigen kinderen gaan al jaren niet meer met ons mee. Gelukkig zijn er tegenwoordig overal campings te vinden voor kinderen in alle leeftijdscategorieën en voor de meest uiteenlopende interesses en behoeften. Ook een geruststellende gedachte.

Naast de vele campings is er in Europa ook opvang beschikbaar voor de allerkleinsten, de baby-dump. Voor peuters en kleuters zijn er de kinderboerderijen. Onze meiden zijn nu tieners en hebben in de afgelopen jaren al een survival-camping , een disco-camping en een chill-camping bezocht.

Dit jaar gaan ze iets nieuws proberen. Ze zitten beiden in het examenjaar van het VWO. Een drukke tijd voor ze. Ook zij hebben deze vakantie behoefte aan rust. We hebben een camping gevonden waar ze, naast uitrusten, zich kunnen voorbereiden op hun eindexamen.

“Meiden, opschieten nu, anders mis je je trein nog.”

“Ja, we komen.”

Zoals altijd brengen wij ze naar het station om ze uit te zwaaien en een goede tijd te wensen. De treinen naar de verschillende campings staan klaar. Die naar de disco- en de games-campings zijn het drukst. Het perronpersoneel helpt een handje om alle kinderen de treinen in te krijgen.

De trein waar onze meiden in moeten is relatief rustig. Ze hebben zelfs nog zitplaatsen. Als na het fluitsignaal de wagons langzaam op gang komen, zien we hun blonde haren uit het raam wapperen. We zwaaien. Op de achterkant van de nu snel in de verte verdwijnende trein, lezen we de bestemming. Een vaag gevoel van herkenning en herinnering maakt zich van mij meester. Maar ik kan er niet de vinger op leggen.

Concentratie-camping ‘De Goede Toekomst’.

woensdag 13 maart 2013

Smiley

We vinden met ons allen dat een ambtenaar niet mag weigeren een homohuwelijk te sluiten. Eigenlijk vinden we ook dat de SGP vrouwen op hun kieslijst, of als lid van de partij moet toelaten. We moeten tolerant zijn en accepteren dat mensen verschillende normen- en waardenstelsels hebben. Maar hoe zit het dan met onze acceptatie van de normen en waarden van de SGP? Of van de ambtenaar? Dan moet hij of zij maar een ander beroep kiezen.

Mag een sportvereniging leden weigeren om wat voor reden dan ook? Mag een kerkgenootschap leden weigeren die zich niet aan alle regels willen houden? Moeilijke, vaak ethische kwesties. Gelukkig zijn we in Nederland goed in discussiëren. We zullen er misschien niet helemaal uitkomen met elkaar, maar we blijven in gesprek.

Als wij voor de zomervakantie een camping zoeken, dan selecteren wij op rustig, groen, grote plaatsen. Wij zijn niet op zoek naar campings waar de chalets, campers, caravans en tenten een meter van elkaar vandaan staan. Wij wensen geen animatieteam, dat onze kinderen bezighoudt. Ze kunnen zich prima zelf vermaken.

Tijdens deze zoektocht stuitte ik op een site met rustige campings. Echt iets voor ons. Maar tot mijn verbazing hadden enkele van deze campings op de lijst een vinkje. Bovenaan de pagina wordt dit uitgelegd: 

‘Er zijn ook campings die “kindvrij” zijn. Deze kunt u herkennen aan het tekentje V.’

Een van de campings meldt: ‘Kinderen onder de zestien jaar worden niet toegelaten.’

Bij een andere staat: ‘We hebben geen speeltoestellen en geen spel- en sportactiviteiten. Gezinnen met kinderen laten wij dan ook niet toe, ook niet in het hoogseizoen. Uiteraard is bezoek met kinderen wel welkom.’ Ik zie in mijn verbeelding het bordje bij de ingang al staan:

VERBODEN VOOR GEZINNEN MET KINDEREN

Misschien is een gele button, een smiley met een grote letter K, op de jas van alle kinderen onder de zestien jaar gespeld, een idee? Dan zijn die mensen in ieder geval  gemakkelijk als kinderen te identificeren.

woensdag 6 maart 2013

Schuilhut


Dolen
in wuifsneeuw
op hardgevroren
paden
door Sallandse bossen.
We vinden
holen
gegraven door dieren
dassen, konijnen
door vossen.

Diep verscholen
in een stuifbelt
vinden we
een hol
gegraven voor mensen
Fransen, Engelsen
voor Nederlanders.
Om de oorlog
te overleven.

Nooit verraden
of overgegeven
aan de nieuwe leider.
Een onbekende strijder
is de grootste held.

dinsdag 29 januari 2013

Gedichtenbundel

Beste lezers en volgers,

Binnenkort wordt door Boekscout.nl een gedichtenbundel van mij uitgegeven. Ik ben hier best wel een beetje trots op en het is ook spannend.
De gedichten die in de bundel verschijnen heb ik van mijn Papagoose blog verwijderd.

donderdag 10 januari 2013

Waterbesparing

Wethouder Wassink
Laat ons piesen in de douche
Groenlinkse plasbink

http://www.dnamc.nl/profiles/blogs/wethouder-wassink-plast-onder-de-douche

Als wij in Nederland onder de douche gemiddeld 39 liter water gebruiken en bij het doorspoelen van het toilet 36 liter, dan heb ik een tegenvoorstel voor de wethouder: na het plassen op de wc steekt hij zijn hoofd in de pot en spoelt dan door. Dan hoeft hij niet meer te douchen en besparen we 3 liter extra.