20 Old And Wise

Rummikub. Daar denk ik aan als ik dit nummer hoor. En niet alleen dit nummer, maar het gehele album Eye In The Sky van The Alan Parsons Project.

In dezelfde jaren dat ik de lp’s van Pink Floyd en Supertramp aanschafte, kocht ik ook alle platen van deze band. Voor mij een mysterieuze groep van voornamelijk studiomuzikanten, die je toen bijna nooit live kon horen optreden. Alan Parsons was producer geweest van Dark Side Of The Moon van Pink Floyd.

Arnhem, eind jaren tachtig. Net getrouwd en onze eerste eigen woning gekocht. Een bovenwoning in een van de oude wijken dichtbij park Sonsbeek. Johanna studeerde aan de Hoge School voor de Kunsten in Arnhem en ik werkte bij KPN Telecom in Utrecht. De aanschaf van de woning en vooral de hoogte van de benodigde hypotheek hadden ons slapeloze nachten gekost. Moesten we dit wel doen? Het was een bouwval, het huis zelf kostte ons ruim 40.000 gulden en de verbouwing zou zeker 20.000 kosten. We hebben het gedaan en achteraf hebben we nooit spijt gehad.

Johanna had al twee jaar op kamers gewoond, dus spulletjes hadden we wel. Een oude bank van mijn schoonouders, twee ongelijke matrassen op de grond in het achterkamertje. De zolderverdieping zou later tot twee slaapkamers en een badkamer worden omgetoverd. Een oud zwart-wit tv-tje van mijn zus. Mijn oude stereo-installatie natuurlijk en de kist met lp’s.

Wassen en tandenpoetsen deden we in het oude keukentje. Douchen moest in het omgebouwde kolenhok op het balkon, waar in de winter de paddenstoelen door de tegelvloer kwamen.

Avonden lang hebben we op de grond liggen rummikubben. Altijd begeleid door de muziek van Alan Parsons. We hebben hier allebei dierbare herinneringen aan. Af en toe zet ik de plaat nu nog wel eens op.

“Wat is dit voor muziek?” Vraagt een van de kinderen.

“Rummikubmuziek,” is het antwoord.