Over mij

Mijn foto
Groningen, Netherlands
Ik ben John Koster. Geboren in 1960 in Canada. In 1965 naar Nederland verhuisd. Getrouwd, 3 kinderen (zoon 1997, 2 dochters 2003). Eind 2009 begonnen met schrijven. Alle bijdragen op deze weblog zijn door mij, onder eigen naam of Papagoose, geschreven, tenzij uitdrukkelijk door mij anders vermeld. Mijn profielfoto is een afbeelding van een grote Canadese gans en is gemaakt door Andreas Trepte www.photo-natur.de bron: Wikipedia.

maandag 9 januari 2012

Ellendige avonturen

Onze zoon van 14 kwam onlangs thuis van school met een mooi verhaal. Eén van de docenten had de leerlingen van de derde klas een filmpje laten zien. Wat als computers en games eerder waren uitgevonden dan de boekdrukkunst? Dan hadden ouders van pubers zich druk gemaakt over het aantal uren dat de jeugd zich met een dik boek vol met stoffige grijze letters afzondert in een hoekje van de kamer. Telkens hadden ze moeten aandringen op het spelen van computerspellen in plaats van te gaan zitten lezen. Het gamen is socialer omdat je met en tegen elkaar speelt, contacten hebt over de hele wereld, spelenderwijs meerdere talen leert spreken en interactief je fijne motoriek en je hersenen traint.

Als wij weer eens naar boven schreeuwen dat hij nu eindelijk eens achter de pc vandaan moet komen, omdat hij anders vierkante ogen krijgt, weten we al wat zijn teruggeschreeuwde antwoord zal zijn:
“Wat als het gamen eerder was uitgevonden dan de boekdrukkunst?”

Wij koesteren de traditie om elke avond voor het slapen onze kinderen voor te lezen. Dit hebben we jaren gedaan voor onze zoon en dat doen we nu voor onze dochters. Als het voorlezen een keer niet lukt omdat het te laat is bijvoorbeeld, dan moet je de beteuterde gezichtjes eens zien.

Na halverwege het derde boek van Harry Potter, het kijken van de films heeft het lezen ingehaald en dan zijn de boeken niet meer interessant, lezen we nu over de Baudelaire-wezen en graaf Olaf in één van de boeken van Lemony Snicket.

Bij het avondeten komt het boek ter sprake en discussiëren we over blauw bloed, de adel en de bijbehorende titels. Op mijn vraag of ze weten wat een graaf is, antwoordt Lot:
“Ja, dat weet ik. Dat is iemand die foto’s maakt.”

5 opmerkingen:

  1. hahaaaaa, daar is Papagoose weer! Fijne feestdagen achterde rug? Met wintervakantie geweest? Ondertussen is 2012 al een goede week 'ingelopen'...
    Fijne traditie vind ik het 'voorlezen voor het slapengaan'. heb ik vroeger ook steeds gedaan voor onze zonen. Mijn vader deed het voor ons als wij zelf klein waren... Een goed boek kan het internet toch niet vervangen vind ik. Een boek kan je koesteren, vastnemen, voelen, ruiken... voor mij blijft het iets magisch hebben!
    Beste wensen en veel blogplezier in 2012! vanwege Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha, ja, midweekje Katwijk. Interactief bezig geweest in Corpus Leiden, Space Expo en Beeld en Geluid Hilversum. En uitgewaaid op het strand. Wat zeg ik, letterlijk uit onze kleren gewaaid. Ook de beste wensen voor 2012 :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zelfs voor het computertijdperk vond mijn moeder mijn leesmanie maar niets. Ik was onbereikbaar voor de buitenwereld wanneer ik op mijn kamer zat te lezen. Mijn vader verdedigde me gelukkig altijd. Tegenwoordig doe ik 50-50 lezen en bloggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat was een bereleuk weekje zo te zien.
    Op dergelijke locaties is interactief bezig zijn geweldig. Thuis mag het ietsje minder begrijp ik. Maar als kind van zijn vader zal het heus wel goed komen met dat lezen.
    Hij kreeg ik het met de paplepel ingegoten, toch?
    En die opmerking van Lot is natuurlijk helemaal geweldig, bewaren voor later.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bedankt voor je aanmelding papagoose en wat een leuk stukje. Een of twee nachten en dagen in de week is mijn kleinzoon van 14 hier en dus heel herkenbaar voor ons. Toch geruststellend zo'n relativerend artikel van jou :-).
    En leuk hoor ik voel me plotseling veel meer waard als amateur graaf.

    BeantwoordenVerwijderen