Over mij

Mijn foto
Groningen, Netherlands
Ik ben John Koster. Geboren in 1960 in Canada. In 1965 naar Nederland verhuisd. Getrouwd, 3 kinderen (zoon 1997, 2 dochters 2003). Eind 2009 begonnen met schrijven. Alle bijdragen op deze weblog zijn door mij, onder eigen naam of Papagoose, geschreven, tenzij uitdrukkelijk door mij anders vermeld. Mijn profielfoto is een afbeelding van een grote Canadese gans en is gemaakt door Andreas Trepte www.photo-natur.de bron: Wikipedia.

donderdag 7 februari 2019

Linkse gekkie


Ik ben een linkse gekkie. Tenminste, als ik alle felle reacties op de social media moet geloven. Wij zijn van de pot gerukt. Ik indoctrineer en hersenspoel mijn kinderen, samen met de docenten van hun school. Ik span mijn kinderen voor mijn karretje. Zelf weten ze niet waar ze mee bezig zijn. De klimaatstaking is een complot van de linkse gekkies.

Ik moet mijn kinderen beter opvoeden. Ze mogen niet met het vliegtuig op vakantie, maar met de fiets naar Drenthe. Ze moeten hun mobieltjes en i-pads een maandje inleveren. Ze mogen maximaal twee minuten douchen per dag en dan niet drie handdoeken gebruiken. Ze moeten ook veel minder vlees eten, het liefst helemaal geen vlees. Ze moeten veganist worden. En als ze willen spijbelen of staken, dan moeten ze dat maar op zaterdag doen, op hun vrije dag. De kinderen moeten de uren inhalen en de ouders moeten gestraft worden. Als mijn kinderen gaan staken, dan zullen ze dat later wel in hun eigen portemonnee gaan voelen.

Mijn kinderen reizen naar Den Haag met de trein. Ze vertrekken uit Groningen om 09:18 uur en komen om 11:50 uur aan. Ze reizen op twee groepskaarten en die zijn pas na 9 uur geldig. Ze betalen de kaartjes zelf. Ze hebben een donatie gekregen van een enthousiaste tante. Enthousiast over hun initiatief, niet per se over het spijbelen zelf. Ze hebben met elkaar twee spandoeken gemaakt met pakkende teksten, die ze van het internet hebben gehaald. Ze zijn hun mening aan het vormen. Ze vragen ons. Ze overleggen met elkaar. Ze nemen actie. Gelukkig zijn hun breinen pas op hun 25e volgroeid.

Ik spijbelde vroeger ook, van Godsdienst. Ik was een jaar of 17. Magister bestond niet. We fraudeerden met het klassenboek. Valsheid in geschrifte. We kwamen ermee weg en de docent liet het erbij zitten. We gingen naar het dichtstbijzijnd café om te biljarten. Daarna frikandellen speciaal eten in de cafetaria op de hoek. We dachten geen moment aan het klimaat.

Ik ben trots op mijn kinderen.

1 opmerking:

  1. Ha, linkse Rakker, je staat nog altijd in mijn leeslijst. Hebben ze op facebook en twitter weer reden om los te gaan? Ik bezit geen van beide en heb dus geen weet van verpestende gal.
    Wij volwassenen hebben enig boter op ons hoofd, toch? Wij zijn behoorlijk bezig geweest de boel te verkwanselen, ook ik had een periode dat klimaat geen agendapunt was, nu doen we in huize F. ons uiterste best daar de aandacht te leggen waar dat kan in een klein huishouden. Ik vind dat de NS vandaag vrij reizen voor negenen had moeten toestaan. Ik hoop dat je meiden een gave dag hadden en dat het op grote schaal iets uithaalt, al was het maar bewustzijn. Tot een volgend blog maar weer. ;0))

    BeantwoordenVerwijderen